کارایی سویه‌های سودوموناس در تعدیل تنش خشکی روی پارامترهای رشدی و فیزیولوژی ارقام پسته

استفاده از باکتری‌های پروبیوتیک‌ گیاهی با قابلیت القای تحمل به خشکی در گیاهان یکی از رهیافت‌های مؤثر جهت کاهش خسارت تنش خشکی می‌باشد. در این تحقیق تأثیر چهار استرین باکتریایی از جنس سودوموناس (T17-4، VUPF5، 428، CHA0) روی مقاومت نهال‌های پسته دو رقم سرخس و بادامی ریز زرند به تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی به اجرا درآمد. جهت بررسی کارایی باکتری‌ها در کاهش تنش خشکی، پارامترهایی همچون پرولین، قند، کلروفیل a، کلروفیل b، عناصر روی، آهن و فسفر ریشه و ساقه و فاکتورهای رشدی گیاه اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب افزایش میزان پرولین و قند هم در نهال‌های مایه‌زنی شده با جدایه‌های باکتریایی و هم در نهال‌های بدون مایه‌زنی گردید با این تفاوت که این افزایش در نهال‌های مایه‌زنی شده بیشتر بود. همچنین تنش خشکی موجب کاهش میزان رنگیزه‌های گیاهی، عناصر و فاکتورهای رشدی گیاه گردید اما این کاهش در گیاهان مایه‌زنی شده کمتر بود. نتایج همچنین نشان داد که ارقام مختلف پاسخ متفاوتی به تنش خشکی نشان دادند به‌طوری که رقم سرخس نسبت به رقم بادامی از حساسیت بالاتری برخوردار بود.